hearing, audition;
audience;
news, account, report, relation;
hearsay, rumour;
renown, fame;
discourse, sermon;
obedience;
noise that wakes or rouses;
sound, voice, cry;
Աստուած ամենայնիւ լուր է, the ail-hearing God;
լուր չարեաց, bad news, ill news;
լուր առնել, to warn, to avert;
to acquaint;
to announce;
զխուլս ի լուր առնել;
to cause the deaf to hear;
լուր լինել;
to be heard;
to be announced;
լուր դնել;
to listen;
to hear;
լուր լինել առ ոք, to come to one's knowledge;
ելանել լրոյ ուրուք, to spread one's fame;
լուր ի ականջաց լսել, to hear with one's own ears;
ի լրոյ, by hear-say, by current report;
— ! listen ! — օր, workday.
(ի հր. բայիս Լսել, լուր.)) ἁκοή auditus, auditio. որ եւ ԼՈՒ ասի. Լսելն. լսելիութիւն, լսողութիւն. ունկնդրութիւն. կարդողութիւն եւ ներգործութիւն լսելոյ, կամ ըմբռնելոյ զձայն եւ զբան. ... Ի լուր ականջաց լսէի զքեն։ Ի լուր ունկան լուան ինձ. (Յոբ. ԽԲ. 5։ Սղ. ԺԷ. 45։ Բ. Թագ. ԻԲ. 4ռ։)
Հաւատք ի լսելոյ են, եւ լուր ի բանէն քրիստոսի. (Հռ. Ժ. 17։)
Ի լրոյ հաւատոց. (Գաղ. Գ. 2. 5։)
Ի ծնէ կոյր՝ ի լրոյ հաստատեալ գիտէ, եթէ գեղեցիկ են հաստատեալ գիտէ, եթէ գեղեցիկ են ճառագայթք լուսոյ արեգականն. (Խոսր.։)
Ձայնին լրովն կարծէ՝ թէ ի վերայ իւր գայ. (Լմբ. իմ.։)
Ոչ լուաւ ի վարդապետէն իւրմէ, թէ կեցցես. եւ անտես արար զլուրն (ըղձալի ձայնիս) բարեհաւանն հօրն. (Կլիմաք.։)
(զչար լսողութիւն ադամայ եւ մեր բժշկեաց) տէրն մեր՝ նախատանաց եւ հայհոյութեանցն լրիւ. (Սկեւռ. ես.։)
Խօսեցաւ, ուր ոչ բազմացն լրոյ վերագոյն էին ճառեալքն. (Ոսկ. յհ. Բ. 37։)
Դարձուցանէ զբանս՝ ունկնդիր մանկանց ի լուր. (Լմբ. առակ.։)
Զաստուծոյ ասի իբրեւ ի թանձրացեալն, ամենայնիւ լսօղ եւ հասու. ամենագէտ.
Աստուած ամենայնիւ լուր է, ամենայնիւ տես է. (Ագաթ.։ Խոսր.։ Սարգ.)
ա. պ. Է։ ԼՈՒՐ. Համբաւ. հռչակ անուան եւ գործոյ. լաւ, նամ.
Ել ել լուր նորա ընդ ամենայն երկիրն ասորւոց։ Լուաւ հերովդէս զլուր յիսուսի. (Մտթ. Դ. 24։ ԺԴ. 1.) եւ այլն։
Լո՛ւր զլուր ի բարկութեան սրտմտութեան տեառն. (Յոբ. ԼԷ. 2։)
Մտցէ լուրն։ Ա՛յլ լուր։ Լուր չարեաց. (Երեմ. ԾԱ. 46. եւ ԽԹ. 23։)
Ընդ լուրն խռովէին։ Ծանր թուի քեզ լուրնոցա բարեպաշտութեանն (Շ. մտթ.։ Լմբ. ատ.։)
Բանն քարոզեալ, կամ լսելի արարեալ. քարոզութիւն. Տէր ո՛ հավատաց լրոյ մերում. (Ես. ԾԳ. 1։)
Առեալ զլուր բանին աստուծոյ. (Ա. Թես. Բ. 13։)
Խոժոռեալ ընդ լուր խրատական մեր բանի. (Շ. ընդհանր.։)
ԼՈՒՐ. Ձայն լսելի. հնչիւն.
Լուր՝ երագն սո՛ւր, սղագոյնն ծանրագոյն. ներհական նորին՝ խոշորագոյն. (Պղատ. տիմ.։)
Լեզու էր՝ որ բախէր ընդգործիսն, որ կազմեալ են հանել զհնչիւն ձայնից, եւ տան արտաքոյ զլուրն իւրեանց. (Վեցօր. Բ։)
Լուր երկաթոյ չհնչեալ ի քար. (Շ. ոտ. ժղ.։)
Դիւրէր սաւուղի ի լուր երգոց. (Լմբ. պտրգ. (որ հայի եւ ի Ա նշ։))
Իսկ (Ճ. Ա.)
Զխուլս եւ զհամերս ի խօսս առնէր, եւ ի լուր. իմա, ի խօսել եւ ի լսել, կամ խօսողս եւ լսողս։
ԼՈՒՐ. Լսողութիւն. հնազանդութիւն.
Լա՛ւ է լուր քան զպատարագ. (Եփր. ել.։)
ԼՈՒՐ ԱՌՆԵԼ, եւ ԼԻՆԵԼ. Լսելի առնել, եւ լսելի լինել.
Լուր արարից յռաբովթ. (Երեմ. ԽԲ. 2։)
Լուր առնելով առ որդին իւր պապ. (Խոր. Գ. 35։)
Եթէ լուր լիցի այդ առ դատաւորն։ Լուր եղեւ, եթէի տան է. (Մտթ. էիը. 14։ Մրկ. Բ. 2։)
Հրապարակատես եւ լուր աշխարհի լիցի մահն. (Տօնակ.։)
ԼՈՒՐ ԴՆԵԼ. Ունկն դնել. մատուցանել զլսելիս.
Արդ լսեցէ՛ք ձերոյ զարմին, եւ զոր ասէլ դի՛ք լուր նմին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)
ԼՈՒՐ 2 ԼՈՒՐ ՕՐ. Օր գործոյ, ոչ տօն. (նոյն եւ ռմկ.)
Որպէս զօրհնեալ տէր բնակեալն՝ ի լուրաւուրսն։ Այս օրինութիւն յառաջէ է քան զմիւսդ, զոր ի լուրաւուրսն, որ չիցէ տօն. (Մաշտ. ջահկ.։ եւ Մխ. ապար.։)